Yeni çalışmaya göre insan ayağının genişliği boyunca uzanan kemer yapısı insanların dik durmalarında etkili olmuş. Ayrıca kemer yapısının yürümeyi kolaylaştırıcı bir etkisi de bulunmakta.
İnsanların ayaklarının iç kısmında yer alan ve topuğa kadar uzanan kemer yapısı, yürüme ve koşma sırasında ayak üzerinde etki olan kuvvetlere karşı dayanıklılığı sağlar. Ancak bilinen kemer yapısının dışında daha az belirgin olan başka bir kemer yapısı da bulunuyor. “Metatarsal” olarak bilinen ve ayağın ortasında yer alan kemikler ayağın genişliği boyunca etkili olan bir eğri kemer yapısıyla desteklenir ve düzenlenir. 26 Şubat’ta Nature dergisinde yer verilen çalışmaya göre, tarsal kemeri olarak adlandırılan bu kavisli yapı, ayağın uzunlamasına yapısının oluşumda etkili oluyor. Böylelikle primatlardan farklı olarak iki ayak üzerinde yürüme ve koşma yeteneği kazanan eski Hominidlerin dik durmaları ve kolayca yürümeleri sağlanmış olabilir. Bu yapının 3.4 milyon yıldan fazla bir süre önce evrimleşmiş olabileceği düşünülmekte.
Biliminsanları, kemer yapısının ayağa sağladığı direnci daha önceki çalışmalardan biliniyordu. Metatarsal kemiklerinin arasında yer alan kıvrımlı yapının ayağı desteklemek açısından ne kadar önemli olduğu bilinmiyordu. İnsan ayaklarının yürümek ve koşmak için nasıl evrimleştiğini bilmek, uzmanların daha iyi protezler üretmesine ve ayak kemiklerine ilişkin bazı hastalıkların tedavi edilmesine yardımcı olabilir. Bu nedenle söz konusu çalışma önemli bir yerde duruyor.
Araştırmacılar ayrıca kavisli ayak kemerlerinin ilk görünümlerinin nasıl olduğunu anlamak için eski insan atalarına ait iskelet kalıntılarını ve fosil yapılarını inceledi. Şempanzeler gibi insan dışı primatların insanlardan daha düz ayaklara sahip olduklarını belirten biliminsanları, ayak kemeri yapısının 3.4 milyon yıl önce geliştiğini raporladı.
Enine kemer yapısını oluşturan malzemelerin daha sert olduğunu belirten araştırmacılar, ayağın direnç kazanmasında bu sertliğin önemli olduğunun altını çizdi. Ayrıca enine kemeri oluşturan dokular zedelendiğinde (Araştırmacılar bu dokuları keserek yapıya zarar verdi), ayağın sertliğinde ve direncinde yüzde 54’lük bir azalma yaşandı. Biliminsanları yürümeyi ve dik durmayı kolaylaştıran bu özelliğin derinlemesine analizinin yapılacağı başka çalışmalarla yeni tedavi metotlarının geliştirilebileceğini düşünüyor.
Kaynak: https://www.sciencenews.org/article/evolving-arch-across-foot-width-helped-hominids-walk-upright
