Yeni çalışmaya göre deniz yılanları değişen ışık koşullarına uyum sağlamak için 15 milyon yıl önce deniz ortamına girdiklerinden beri evrimleşmeye devam ediyor.
Birleşik Krallık, Avustralya, Danimarka, Bangladeş ve Kanada’dan uluslararası bir ekip tarafından yapılan çalışma Current Biology dergisinde yayınlandı. Araştırma, deniz yılanlarının yüzeyde bulunan, avlayabilecekleri canlıları ve kendilerini avlayabilecek yırtıcıları denizin derinliklerinden görebilmeleri için genetik olarak sürekli değişim içinde olduklarını gösteriyor.
Araştırmacılar, deniz yılanlarının adaptif özelliklerinin diğer yılanlarla ve deniz memelileriyle değil, beklenmedik bir şekilde, meyve ile beslenen bazı primatlarla benzer olduğunu ileri sürüyor.
Plymouth Üniversitesi’nden Bruno Simões, “Çalışmamız karadan denize geçişte yılanlar ve memelilerin görme duyusunun çok farklı bir biçimde evrimleştiğini göstermektedir. Deniz yılanları, karasal akrabalarına kıyasla renk görüşlerini koruyabildi ve görüş kapasitesini genişletti. Oysa deniz memelileri ve yüzgeçayaklıların renk görüş kapasitesinde azalma yaşandı” açıklamalarında bulundu.
Biliminsanları, görüş kapasitesi oldukça yüksek olan kertenkeleler ile evrimsel olarak yakın ilişkili olmalarına rağmen yılanların sınırlı bir renk görüşüne sahip olduklarını ifade ediyor. Bu görüşün yılanların erken ata bireylerinin loş ışık altındaki yaşam tarzlarından kaynaklı olduğu düşünülmektedir.
Bununla beraber, yılanlar ekolojik olarak çok çeşitlidir. Bu çeşitliliğin nasıl gerçekleştiğini anlamak için Asya ve Avustralya’daki karasal yılan türleri ile deniz yılanı türleri analiz edildi. UV ışık ile görünür dalga boylarındaki ışığa duyarlılıktan sorumlu olan görsel pigmentlerin üretimine yardımcı olan opsin genleri, retinal fotoreseptörler ve göz mercekleri analiz edilerek yılanlardaki spektral duyarlılığın evrimi araştırıldı. Sonuçlar, deniz yılanlarının görsel pigmentlerinin, yılanların karasal akrabaları ile amfibi akrabalarına kıyasla daha hızlı bir çeşitlenme içinde olduğunu gösterdi.
Örneğin deniz yılanlarının UV ışık hassasiyeti düzeyi diğer türlere göre daha düşüktür. Deniz yılanları deniz tabanında, 80 metreyi aşan derinliklerde, besin arar ancak nefes almak için yüzeyde olmak durumundadır. Işık hassasiyetinin düşmesi, okyanus içinin değişken ışık seviyelerinde görüşe yardımcı olur.
Kaynak: https://cosmosmagazine.com/uncategorized/sea-snakes-have-to-change-to-keep-seeing/
