Yer atmosferi zararlı moröte dalgaboyuna sahip elektromanyetik ışınımın % 57 denlisini soğurup Yer’e ulaşmasını engeller. Korumasız veya yetersiz bir biçimde koruma altındaki göz ile Güneş’e kısa süreliğine de bakmak ciddi retina yanmasına ve sonuçta kör noktaların oluşmasına neden olur.
Bu çekinceye Yer’de bir örnek olarak, Pasifik okyanusunda balık avlayan bir Japon balıkçı, atom bombasının patladığı anda istemsiz olarak patlamanın gerçekleştiği yöne bakışı gösterilebilir. Daha sonra balıkçının gözü incelendiğinde her iki gözünün retinasında mantar benzeri izler görülmüştür.1
6 Ağustos 1945 tarihinde ilk atom bombası Hiroşima’ya atılınca Başkan Truman olayı ‘Tarihteki en büyük olay’ olarak betimledi. Atom bombası 78.150 kişinin ölümüne neden oldu ve en azından aynı sayıdaki kişi patlama sonrası radyoaktif etkiler nedeniyle yaşamlarını yitirdiler.
Aynı gün Winston Churchill de şunları söyledi: “Doğanın bu gizinin uzun yıllar boyunca insanlardan gizli tutulması, anlayışa sahip herkesin usunda ve vicdanında en ciddi düşüncelerin ortaya çıkmasını sağlamalıdır. Bu korkunç yöneticilerin uluslar arasında barışın korunması yönünde çalışmak ve tüm dünyada akıl almaz derecede hasara neden olmak yerine dünyada zenginliğin sürekli kaynağı olmaları için dua etmeliyiz.”2
Dipnotlar
1) M. R. Sharpe, Living in Space, Verlag: Aldus Books, 1969.
2) H. Montgomery Hyde, The Atom Bomb Spies, Sphere Books Limited, London, 1980.
