Behavioral Ecology dergisinde yayımlanan yeni rapora göre ötücü kuşlar, birbirlerinin tepkilerini arttırmak için görsel ve işitsel olarak birlikte hareket edebilir.
Grup halinde yaşayan çoğu hayvan çiftleri kaynaklarını savunmak için birlikte şarkı söylerler, ancak bu sinyaller akustik uyarıcılardan çok daha karışık olabilir. Şarkılara ek olarak, eşleşen hayvanlar eşleriyle ve şarkılarıyla denk düşen hareketlerde de bulunabilir. Avusturalya “magpie-lark” kuşlarının (ötücü kuşlar takımından, saksağana benzeyen bir tür) görsel ve işitsel bileşenlerini ortaya çıkarmak için robot kuşlarla yapılan deneyler, görsel ve işitsel görüntülerin, bu karmaşık sinyali alan alıcıların yanıtlarını arttırdığını ortaya çıkarıyor. Ötücü kuşlar sadece birlikte şarkı söylemiyorlar, aynı zamanda dans da ediyorlar.
Hayvanlar bedenlerinin tümüyle iletişim kurar. Örneğin insanlarda sözlü ifadeler, konuşmada anlam kargaşalığını azaltan yüz hareketleriyle bağlantılı olarak kendiliğinden gelişir. Çünkü sesler ve dudak hareketleri fiziksel olarak bağlantılıdır, hatta küçük değişikliklerin bile mesajı algılamada olumsuz etkileri vardır. Yani koordinasyon, eşinin hareketlerini sürekli izlemeyi gerektiren bir meydan okumadır.
Geçmiş çalışmalar, ortaklaşa hareket eden hayvanlarda tam işitsel koordinasyonun, şarkıların ve hareketlerin koordinasyondaki rolü konusunda az bilgiye sahip olmamıza rağmen, kendilerini gösterme niteliklerini arttırdığını gösterdi. Örneğin, Campylorhynchus rufinucha (Rufous-naped wren, bir tür çalıkuşu) partnerleri, birden fazla şarkı ve beden hareketini eşgüdümle birleştirir. Araştırmalar, böyle hareketlerin çiftler arasındaki işitsel koordinasyonu arttırabileceğini gösterdi. Hareketlerin çeşitliliği ve hareketlerin şarkılarla tam uyumu, bir çiftteki her iki kuşun da diğer çiftlere ortak sinyal gönderdiğini ortaya koyuyor.
Bu çalışmada robotikler, Avusturalya’da yaşayan “magpie-lark” kuşlarının düetlerindeki koordinasyonu analiz etmek için kullanıldı. Araştırmacı, bir çift “magpie-lark” kuşunun robotik örneğini kullandı. Robotiklerde kullanılan deriler, derinin rengi, deseni ve yüzey dokusu gerçekçiydi. Testler playback düet sesleri eşliğinde ve kanat hareketlerini üreten robotik modellerle yapıldı ve bu türlerde etkileşim sırasındaki görsel-işitsel koordinasyonun, alıcı tarafın tepkilerini arttırdığı görüldü.
Araştırmacı, her bir “magpie-lark”ın bir hayvanla arasında işitsel-görsel, hayvanlarla arasında akustik ve görsel açıdan koordine olan düetlere nasıl tepki verdiğini test etmek için iki davranışla, üç deney yaptı. Tepki, şarkı sayıları ve dişi ve erkek kuşların robotlara doğru uçuşu olarak ölçüldü.
Her deney aynı 12 kuş çiftine uygulandı; her bir çift en az dört gün ardışık deneylere katıldı. Deneyler aynı günde aynı çifte iki davranışla sürdürüldü. Bu şemayla, hayvanların karşılaştırılmasında maksimum kesinlik hedeflendi. Deneyler ve değerlendirme düzenleri, çiftlere ve düeti başlatanın cinsine dikkat edilerek dengelendi. Her deney 10 dakika sürdü.
Sonuçta “magpie-lark”ların koordine edilmiş ve koordine edilmemiş düetlere farklı cevap verdikleri gözlemlendi. Hem dişiler hem erkekler, koordine edilmemiş yaklaşımlara göre, tam koordine edilmiş yaklaşıma yanıt olarak daha çok şarkı başlattılar; bu da tam koordinasyonun en güçlü sinyali yarattığını düşündürüyordu.
En genelde, dişiler erkeklerden daha az şarkı söyledi. Başlatılan şarkılara benzer olarak çiftler, bütün koordine edilmemiş davranışlardansa koordineli davranışlar karşısında, daha çok düet yaptılar ve örnek robotik kuşlara doğru daha çok uçma eğilimi gösterdiler.
Bu çalışma, ortaklaşa sinyal gönderen türlerde de önemli olarak, koordinasyonun fiziksel bir kısıtlayıcı olmadığını, tersine partnerlerin deneyim ve motivasyonuna yaradığını gösteriyor.
