Oxford Üniversitesi’nden Pediatri ve İyileştirme Nörogörüntüleme Merkezi’nden araştırmacılar, bebeklerin beyin aktivitelerini kontrol etmeye yardımcı olan sinir ağını; yetişkinlerinkine benzer şekilde tanımladılar. 2015’teki çalışmalara dayanan bulgular, yeni doğan bebeklerin yetişkinler gibi acı çekebildiğini ortaya koyuyor.
ELife dergisinde yayımlanan makalelere göre, Oxford Üniversitesi’nde Pediatrik Nörobilim Profesörü olan kıdemli yazar Rebeccah Slater, “Önceki çalışmamızda, yeni doğan bebeklerde ağrı ile ilişkili beyin aktivitesinin; yetişkinlerde gözlemlenenle benzer olduğunu göstermek için fonksiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme veya fMRI adı verilen bir görüntüleme tekniği kullandık” diyor ve ekliyor:
“Bu çalışmada, ağrı ile ağrı modülatör sistemi (DPMS) arasındaki fonksiyonel ağ bağlantı gücünün, bebeklerde bu beyin aktivitesinin büyüklüğünü etkileyip etkilemediğini araştırmak istedik.”
Çalışma nasıl yapıldı?
DPMS, hem merkezi sinir sistemine duyusal girdiyi hem de acıya davranışsal tepkileri düzenlemek için birlikte çalışan bir beyin bölgesi ağıdır. Ağın bebeğin beyin aktivitesine olan etkisini, ağrıya tepki olarak incelemek için Slater ve ekibi, ortalama dört günlük olan ve Oxford’daki John Radcliffe Hastanesi Annelik Birimi’nden işe alınan 13 yenidoğanın fMRI verilerini analiz ettiler.
Bir önceki çalışmanın tasarımında yapılan benzer bir çalışmayla ebeveynler ve klinik personelin eşlik ettiği bebekler MRI tarayıcısına yerleştirildi. Beyinleri, ayaklarının alt kısmına hafifçe çekilerek özel bir geri çekme çubuğuyla tarandı. Taramalar, DPMS boyunca daha fazla fonksiyonel ağ bağlantısının, uyaranlara yanıt olarak beyin aktivitesinin azalmasına yol açtığını gösterdi; bu da ağın bebeklerde ağrı ile ilişkili beyin aktivitesinin büyüklüğünü etkileyebileceğini düşündürdü.
Büyük bebeklerde ağın daha fazla araştırılması gerekiyor
Oxford Üniversitesi’nde Doktora Sonrası Araştırmacı ve Bütünleştirici Nörogörüntüleme Merkezi’nden Sezgi Göksan, “Erişkinlerde, ağrılı bir duyumdan önce, DPMS ağındaki beyin bölgelerinde daha fazla aktivite, daha düşük davranışsal ağrı raporlarıyla birleştirilir. Bunu aklımızda tutarak, sonuçlarımızın olası bir yorumu, DPMS içindeki bölgelerin bebeklerde işlevsel olarak daha güçlü bir şekilde bağlandığında, onların ağrı deneyimlerini düzenlemeleri ve uyaranlara yanıt olarak beyin aktivitelerinin büyüklüğünü azaltma yeteneklerinin yine yetişkinlere benzer şekilde daha yüksek olmasıdır” diyor.
Göksan, DPMS’in erken yaşta nasıl geliştiğini ve erken yaşantı deneyimlerinden nasıl etkilendiğini anlamak için hem genç preterm bebeklerde hem de büyük bebeklerde ağın daha fazla araştırılmasının gerekli olduğunu ekliyor.
Kaynak
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/09/180911132104.htm
