Otçul canlıların evrimi, 252 milyon yıl önce dünyadaki türlerin yüzde 90’ından fazlası yok olduğunda hayatta kalan ve ortama adapte olabilen bitkilerle bağlantılıdır.
Bristol Üniversitesi’nden biliminsanları, kitlesel yokoluştan sonra, otçulların farklı türdeki bitkileri tüketebilmek için çeşitlendiğini ve daha sert malzemeleri çiğneyebilenlerin hayatta kalma açısından en başarılı türler olduğunu keşfetti.
Tüm zamanların en büyük kitlesel yokoluşunun ardından, 252-201 milyon yıl önce Triyas döneminde sıfırdan inşa edilen ekosistemler yeni türlerin önünü açtı, birçok bitki ve hayvan türü ortaya çıktı. Nature Communications’da yayınlanan çalışma, yokoluş sonrası toparlanmanın karmaşıklığına dair yeni bilgileri ortaya çıkardı.
Makalenin yazarlarından Dr. Suresh Singh, “Herhangi bir ekosistemdeki ana hayvanlar otçul olma eğilimindedir ve onların, büyük kitlesel yokoluştan sonraki çalkantılı zamanlarda dikkate değer bir şekilde uzmanlaştıklarını gördük” açıklamalarında bulundu. Çalışmanın yürütücüsü Profesör Emily Rayfield, “200 milyon yıl önce ölen hayvanların diyetlerini belirlemek spekülatif bir girişim gibi görünebilir. Fakat yüzlerce fosil çeneyi ölçtük ve şekillerini canlı hayvanlardaki formlarıyla karşılaştırdık. Fosil çeneler üzerinden, mekanik avantaj ve ısırma kuvveti gibi temel işlevsel değerleri tahmin ettik” dedi.
Araştırmanın sonuçları bu kitlesel yokoluş döneminde bitkilerde meydana gelen çeşitlenmeyi işaret etmekteydi. Esasen otobur evriminin, bazı bitkilerin çeşitlenmesi ve kullanılabilirlikleriyle ilgili olduğu kaydedildi. Dr. Singh, “Bu dönemdeki önemli durum, sert bitki materyalini işleyebilen, doğrama ve çiğneme için güçlü çeneleri olan grupların genişlemesiydi. Bu, özellikle yumuşak bitki grubunun daha az yaygın hale geldiği ve örneğin kuru ortama adapte olmuş kozalaklı ağaçların dünya çapında yayıldığı Geç Triyas’taki kuruma koşullarını yansıtıyor” dedi. Araştırmacıların işaret ettiği durum, belirli koşullar altında değişen, evrimleşen bitkilerin otçul canlıların evrimine etkisini göstermektedir.
Profesör Mike Benton “Bu tür bir makroekolojik analiz ekolojik düzeyde kilit süreçlere ışık tutuyor, neden bazı grupların öldüğünü veya başkalarının yerini aldığını açıklamaya yardımcı oluyor” sözleriyle projenin önemine dikkat çekti.
Kaynak: https://phys.org/news/2021-05-herbivores-powerful-jaws-digest-tougher.html
