“Ulusalcılık” diye adlandırılan dünya görüşünü başlangıçta Avrupa’da, 19. yüzyılın sonlarından itibaren de Türkiye’de görmekteyiz. Bunun kültür alanındaki uzanımını da kendi ülkesinin diline, tarihine, efsanelerine, mitolojisine, sanatlarına, kısacası manevi köklerine sahip çıkmak, bunları yüceltmek olarak özetleyebiliriz. Ancak bu saydıklarımdan Türk toplumu bir senteze ulaşabildi mi? Daha açıkça söylemek gerekirse genelde çağdaş ulusal bir sanat, özelde de […]
Bu içeriği görüntüleyebilmek için, şu seçeneklerden birine abone olmalısınız: 1 yıllık e-dergi aboneliği or 6 aylık e-dergi aboneliği.
