Turan Emeksiz, o zamanlar İÜ içinde, en ücra yerde, Süleymaniye’nin adeta dibinde, bir yemekhane. Yemek yiyor ve daha Vezneciler’deki yurda dönerken acıkıyorsunuz. Olsun… Ne güzeldi… Keşke hep öyle acıkabilsem. Gidişte, dönüşte o küçücük dükkânının önünden geçerdik. İÜ Fen Fakültesi’nin arkasında… Önünde vitrini olan bir “Müzik Dükkâan”ı. Sonra yıllar… Yıllar… Bodrum meyhanesi, İzmir… Masada kimler var […]
Güle güle Avni ağabey… Güle güle gençliğim…
İstanbul, Vezneciler… Küçücük bir “dükkan”.. Her öğlen, Turan Emeksiz’de yemeğe giderken, vitrininde “notalar”ın durduğu bir “dükkan” ve onun sevimli sahibi. Turan Emeksiz… Biliyorsunuz değil mi? İÜOF öğrencisi, 1960, Bayar-Menderes’in iktidarının kanlı günleri.. Beyazıt Meydanı’nda “üniversite’nin şehidi”… (Ben de İÜOF öğrenciyim ya…)