Ender Helvacıoğlu
Hep övünülür ya bu vatanın toprakları şehit kanıyla sulanmıştır diye. İstiklal Marşı’nın dizeleri bilinir:
“Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şühedâ fışkıracak, toprağı sıksan şühedâ!”
(Şühedâ “şehitler” demek.)
100 yıl sonra Türkiye Cumhuriyeti’nin topraklarını sıktığımızda şühedâ yanı sıra “faili meçhuller” de fışkıracaktır. Sayıları şehitlere yaklaşmış hatta geçmiş olabilir; öldürülen, kaybolan çocukları, kızları, kadınları da göz önüne alırsak…
TÜİK verilerine göre, Türkiye’de 2008-2016 yılları arasında kaybolan çocuk sayısı toplam 104 bin 531’dir (TÜİK 2016’dan sonra bu istatistiği tutmayı bırakmış). TÜİK, “yılda ortalama 10 bin, günde ise 32 çocuk kaybolmaktadır” açıklamasında bulunmuş. Bu verileri göz önüne aldığımızda faili meçhul sayısı şehit sayısının çok çok üzerinde.
Yani toprağı sıksan çocuk cesedi fışkıracak bu vatanda! Böyle vatan mı olur?
Şehit kanıyla kurulan bir vatan, yüz yıl sonra çocuk kanıyla sulanan bir vatana dönüştü!
Yeniden bir vatan kurmalıyız. Çocuklarımız için…
Bu sadece çocuklarımıza değil, şehitlerimize de bir borcumuz. Bir çocuk mezarlığı olsun diye mi kurtardılar bu vatanı?
