Bellvitge Biyomedikal Araştırma Enstitüsü (IDIBELL) ve Barselona Üniversitesi’nin Bilişsellik ve Beyin Plastisitesi grubundan araştırmacılar, insanda korkuya ilişkin açık ve örtük anıların izlerini sürüyor. Neurobiology of Learning and Memory (Bellek ve Öğrenmenin Nörobiyolojisi) dergisinde yayımlanan çalışma, korku durumunda beynimizin, olumsuz bir olayın bağlamsal anısı (olay yeri, ne gördüğümüz…) ile bununla ilişkilendirilen duygusal tepkiyi birbirinden farklı bir biçimde nasıl kodladığını tanımlıyor.
Araştırma sırasında, laboratuvar ortamında, korku duyan 86 kişinin elektrodermal aktivitesi ölçülüyor ve onlardan bir dizi kelime öğrenmeleri isteniyor. Aynı işlem, denekler nötr duruma geldiğinde de tekrarlanıyor. Deneyden bir ve iki hafta sonra deneklerin hangi kelimeleri hatırladığı test ediliyor.
Araştırmanın yazarı Pau Packard ilk durumdaki bulguları “Her iki durumda da unutma eğrisi normaldi. Zamanla tüm kelimeleri unuttular, açık izler silindi. Ayrıca korku durumundakiyle ilişkili anıların çağrışımı sırasında elektrodermal aktivite, yani duygusal örtük tepki tamamen aynı ve nötr durumdakinden çok daha fazlaydı” şeklinde açıklıyor ve devam ediyor: “Öyle görünüyor ki, travmatik olaylarda, zamanla silinen ya da erişemediğimiz bir kısım anı var ve detayları unutsak da duygusal tepkiyi saklıyoruz. Etki iki farklı yola ayrılıyor. Beyin olumsuz bir olayın açık anısını duygusal tepkiden ayrıştırıyor.”
Proje koordinatörü Lluís Fuentemilla’nın açıkladığı gibi, çalışma “travma sonrası stres bozukluğuna neden olabilecek korkulu anıların nasıl işlendiğini anlamaya yardımcı oluyor ve ayrıca bu bozukluklar için yeni terapi stratejilerinin aranmasına kapı aralıyor. Çünkü korku ortamında edinilen örtük anılar zamanla kaybolmaz ve elektrodermal aktivite ölçümleri aracılığıyla tespit edilebilir.”
