Almanya’da bir yandan koronavirüs salgını için ülke çağında kamusal hayatı derinden etkileyen tedbirler uygulanırken bir yandan da durma noktasına gelen gündelik hayatın olası ekonomik etkileri tartışılıyor.
Angela Merkel’in dünkü açıklamaları, sürecin başından itibaren virüse karşı etkili bir sağlık politikası yönetimi görünümü sunan Almanya’nın da artık gündelik hayatı kısıtlayıcı ölçüde ciddi geniş ölçekli yeni kararlara yöneldiğini işaret etti. Kamusal hayatı etkileyecek birçok kısıtlama bu kapsamda hayata geçirildi. Almanya’da gıda temin edilebilecek yerler (süpermarketler, haftalık pazarlar), eczaneler, hastaneler, benzin istasyonları, bankalar, postaneler, çamaşır yıkama salonları, evcil hayvanlar için gıda vb. ihtiyaçların temin edilebileceği yerler dışında tüm kamu ve özel kuruluşların kapatıldığı ya da kısıtlı-çalışacağı ilan edildi. Yüzme havuzları, spor tesisleri, fitness salonları, çocuk parkları ise kapatılacak yerlerin başında geliyor.
Dini kuruluşlar, kiliseler, camiler, sinagoglar da kapatma kararına dahil edilen yerler arasında. Almanya’daki (Türkiyeli) İslami topluluklar da bu kararı destekleyici açıklamalarda bulundular. Ayrıca çeşitli Alevi kurumları da (sınırlı katılımla icra edilecek) cenaze hizmetleri dışında dini ve sosyal aktivitelere ara verdiklerini açıkladılar.
Barlar, kulüpler, diskotekler, tiyatrolar, operalar, müzeler, sinemalar, sergiler, sirkler, fuarlar, eğlence ve hayvan parkları, kumarhaneler ve genelevler gibi sosyal mekânlar kapatılanlar listesinde yer alıyor.
Üniversiteler ve diğer öğretim kurumları, özel dil kursları da eğitime bir ila iki ay arasında değişen sürelerde ara verdiler. Birçok kütüphane de süresiz olarak kapatıldı. Ayrıca konferanslar, workshoplar, paneller ve toplantılar iptal edildi. Birçok üniversite online eğitim aracılığıyla faaliyetlerini devam ettirmeye çalışıyor.
Açık olan restoranlarda ise masalar arasında en az 1,5 m mesafe bırakılması şartı getirildi. Yanı sıra oteller ve diğer konaklama seçenekleri turistik gezi amacıyla kullanılamayacak.
Kısacası, halkın gıda ve sağlık gibi temel ihtiyaçlarıyla ilgili mekânlar dışında insanların yan yana gelebileceği mümkün olan her olasılığın kısıtlanmaya çalışıldığı anlaşılıyor.
Öte yandan salgının ekonomi üzerindeki etkisi de tartışılıyor. Şu an itibariyle siyasetin tercihinin bankalar ve özel sektörü likidite desteğiyle ayakta tutmak olduğu anlaşılıyor. Ancak krizin derinleşerek devam etmesi durumunda yüksek borçları bulunan Avrupa ülkelerinin ciddi sıkıntılarla karşılaşabileceği de düşünülüyor.
