Yoksulluk içinde büyümek çocukluk çağındaki başarıları engelleyebilir ve hayat yörüngesini etkileyebilir. Ekonomi ve sosyal bilimler gibi alandaki araştırmacılar, bu farkları geniş bir şekilde belgeledi. Peki, nörologlar bebeklerin ve küçük çocukların beyinleri üzerine çalışarak yoksulluğun etkileri hakkında daha kapsamlı bir anlayış elde edebilir mi? Nöroloji araştırması beynin içinden bakarak farkların köklerini tespit edebilirse, bu farkları azaltmak üzerine müdahalelerde özgün bir perspektif kazanılabilir.
Nörobilim Derneği’nin Şikago’daki yıllık toplantısında, önde gelen uzmanlardan oluşan bir grup, yoksulluğun beyin üzerinde etkilerini belgeleyen ve pozitif politika değişikliği için kanıta dayalı müdahaleler sağlayan bu iddialı hedefe nasıl ulaşılabileceği konusunda bir yuvarlak masa tartışması düzenledi. Ancak daha problemi tanımlamak bile zorluyken, çalışmaların çoğu, sadece, beyin yapısı ve yoksulluk arasındaki korelasyonu gösteriyor. Columbia Üniversitesindeki araştırmacıların Nature Neuroscience’da yayımlanan ayrıntılı çalışmasında, alt gelirli ailelerde büyüyen çocukların daha az beyin yüzey alanına ve zayıflamış bilişsel becerilere sahip olduklarına kanıt sunuldu. Fakat yine de bilişsel beceri ve beyin yapısındaki bu farklara doğrudan yoksulluk içerisinde yaşamanın sebep olduğu bilinmiyor. Araştırmacılar, ek kazançların bebek ve yeni yürüyen çocukların bilişsel becerileri üzerinde olumlu etkisi olup olmadığına daha kesin cevaplar sağlayabilecek, ekonomik açıdan dezavantajlı ebeveynlere gelir takviyeleri yapan bir program önerdi.
Yoksul çocuklar, genellikle dilde ve istenmeyen dikkat dağıtıcıları duymazdan gelerek sınıf aktivitelerine odaklanmayı sağlayan seçici dikkat becerilerinde, pek çok eksiklik kombinasyonlarıyla karşılaşıyorlar. Oregon Üniversitesi Beyin Geliştirme Laboratuvarı, sekiz haftalık seans boyunca katılan ailelerde stres yönetimi ve ebeveynlik becerileri, çocuklarda da seçici dikkat becerileri,geliştirecek bir program tasarlamak için yerel organizasyonlarla ortaklık kurdu. Bu programın kontrollü bir denemesi bu müdahalenin yerel organizasyonlardan daha etkili olup olmadığına bakacak. Laboratuvar şu an programın yerel sınıflarda uygulanması üzerinde çalışıyor. Bu çalışma alanına gerçek bir uygulanabilirlik getirmek için bir diğer girişim ise, küçük çocuklara yardım etmek için belli programların etkili olup olmayacağını belirlemek amacıyla bilgisayar simülasyonlarını kullanmak.
Beynin içinden bakmanın olası faydaları, farklı gelir düzeyine sahip ailelerden gelen çocukların beyinlerindeki farkların bir şekilde bütünsel ve değiştirilemez olması riskine karşı ölçüp tartılmalı. Biliminsanları, beynin yeni deneyimlerle karşı karşıya kalarak değiştiğini (nöroplastisite) vurguluyor. Beyin gelişimi sırasında, yoksulluk gibi etkilere karşı savunmasız. Öte yandan beyin ilk beş yılda belli bir süreci ya da kalıba uyarak gelişmek zorunda değil. Araştırmacılar, doğumdan beş yaş aralığına kadar olan dönemin, sonraki hayatlarında yardım alabilen çocuklarda eksik kalabileceğini söylüyorlar. Yaşlandıkça beyni esnekliğe açmak daha çok gayret gerektiriyor. Sinirbiliminin büyüyen yeteneğiyle genç çocukların beyinlerini gözlemleyebilmek, yoksulluğun etkilerini incelemede yardımcı olabilir ve belki kanıta dayalı müdahalelerle bu etkiler düzeltilebilir.
