İDDİA: Canlı ara geçiş formu diye, Oto Benga’ya eziyet ettiler.
YANIT: Oto Benga’ya eziyet eden köle tüccarıdır.
“20. yüzyılın başlarında ‘canlı ara geçiş formu’ arayışları bazı vahşetlere neden oldu. Bunlardan biri de, Oto Benga adlı pigmenin öyküsüdür.”
(Harun Yahya, Yaratılış Atlası 1, s.638)
Evrim kuramının önemli bir parçası olan insansı fosillerinin gün yüzüne çıkartılması, kuramın daha da güçlenmesi için oldukça önemlidir. Fosil araştırmaları ve sonrasındaki birçok genetik çalışma, bu yaklaşımın doğru olduğunu ortaya koymaktadır. Yaratılışçıların, bilim insanlarının çabalarını boşa çıkarmak için anlattıkları en bilindik öykü Ota Benga’nınkidir. Ota Benga, yaratılışçılar tarafından anlatıldığının aksine, evrimci araştırmacılarca “uzun uğraşları sonucu bulunan” bir ara tür değildir. Ota Benga’nın öyküsü 20. yüzyılın başında, sömürgelerdeki köle ticaretinin henüz son bulmadığı bir dönemde gerçekleşen bir köle ticareti öyküsüdür. Ota Benga, Belçika Kongo’sunda köle tüccarları tarafından satın alınmış bir pigmedir. St. Louis Dünya Fuarı tarafından görevlendirilen Samuel Philips Verner adlı misyoner, Ota Benga ve diger 7 pigmeyi Amerika’ya getirmiş ve Ota Benga burada sergilenmiştir.
Yaratılışçılar, benzeri olaylara evrimcileri karalamak için sık sık başvurur. Ancak iddia edildiği gibi Ota Benga’yı bir köle olarak satın alan Philips Verner, evrim araştırmaları yapan bir bilim insanı değil, köle ticareti yapan bir misyonerdir. Ota Benga’nın Kuzey Amerika’daki insan türü ile kıyaslandığında, boyu, ağız ve diş yapısı ilgi çekicidir. Ota Benga’nın teşhiri bir anda köle ticareti yapan tüccarlar için kârlı bir bahis haline gelmiştir. Ota Benga’nın fiziksel özellikleri, insan türünün dünya üzerindeki gelişimi ve yayılımı hakkındaki soruların yanıtlanmasına örnek teşkil edebileceği için aynı zamanda çeşitli antropologların da ilgisini çekmiştir. Ancak Ota Benga’nın öyküsündeki asıl nokta, köle ticaretinin kendisidir ve Ota Benga’nın uğradığı insanlık dışı uygulamalar, köle düzenini daha da derinleştiren, kolonilerdeki köleleri öldüresiye sömüren zengin sınıfın marifetidir.
Kaynak: Harun Yahya Safsatası ve Evrim Gerçeği, Bilim ve Gelecek Kitaplığı, Şubat 2009 2. Baskı, s. 174
