Yeniçağ’ın başlarında doğa yasası ve doğal durum anlayışları

17. yüzyıl özellikle doğal hukuk üzerine açıklamaların yapıldığı ve ahlak anlayışını içeren doğa yasası derslerinin verilmeye başlandığı yüzyıldır. Bu dönemin düşünürleri doğa yasalarını belirlerken ve doğal durum anlayışlarını ortaya koyarken hem insanın özyapısını göstermeye çalıştılar hem de kendi kurgusal doğal durum açıklamaları içinde uygar ya da siyasal toplumun oluşumundan önceki zamanlarda yaşadığı düşünülen insanın durumunu ve uygar topluma geçiş koşullarını vermeye çalıştılar. Bir yüzyıl sonra Rousseau bu noktada doğa yasası ve doğal durum üzerine görüşler geliştiren Locke’dan ayrılacaktır. Rousseau’nun ayrıldığı nokta doğal durumun yalnız uygar ve siyasal toplumu değil, tüm toplumsal ilişkileri öncelemesi savıdır.